‘Het klonk niet wild, maar hopeloos en door en door droevig en werd opgeborgen bij de groeiende voorraad van dingen die treurig waren en nooit konden veranderen.’
Maatschappelijke en politieke betrokkenheid leveren alleen maar dan kunst op, als een kunstenaar als individu tot in zijn ziel partij kiest. En ín die ziel is dan allang de bereidheid tot het verlangen naar revolutie of behoudendheid. Een tijd spiegelt nooit alle zielen tegelijk, en dat is maar goed ook.
dankwoord M. Vasalis, P.C. Hooft-prijs, 1984