Ik houd van internet zoals ik van mijn kat houd – Mobi gedoogt me zolang ik elke dag een blikje rundvlees in tomatensaus serveer. Het trekt zich niks van me aan, het is onverschillig, het strekt zich loom uit. Niemand dwingt me de kachel hoger te zetten. Vrije wil bestaat, een kat bewijst dat. =^..^=
Je kunt iemand niet uit vrije wil laten lachen. Het werkt beter om hem een grap te vertellen. De ander heeft een reden nodig. ‘Wees gelukkig’ is ook lastig, net als vrije wil. Iets willen werkt meestal niet, zeker niet als je niet zomaar iets wilt, maar heel graag. Zo is het me bijvoorbeeld nog nooit gelukt om in slaap te vallen omdat ik dat wil, of om te dromen wat ik wil, of om iemand verliefd op me te laten worden omdat ik dat wil. Het omgekeerde werkt gek genoeg vaak wel. Als je tegen jezelf zegt, ik mag niet in slaap vallen, ik mag niet in slaap vallen, ik mag niet in slaap vallen, is het moeilijk om je ogen open te houden. Paradoxical intent noemt Frankl deze techniek. Gecommandeerd worden maakt rebels noem ik het. Frankl baseert de techniek op twee ervaringsfeiten. 1. Fear brings about what one is afraid of. Angst is de moeder van de gebeurtenis. 2. Hyperwil maakt het gewilde onmogelijk. Te veel aandacht, te veel reflectie werken averechts, vaak gebeurt dan wat je niet wil, Perifeer opereren geeft meer kans van slagen. Niet te hard willen, alles gebeurt. Vrije wil maakt het misschien mogelijk om behoeftes te vervullen, en doelen te verwezenlijken, maar niet om te kiezen welke verlangens en angsten aan die behoeftes ten grondslag liggen. Vrije wil bepaalt niet of het verwezenlijken lukt.