Een dag niet geschreven is een dag geleefd.
Schrijven lijkt voortdurend verschillende functies te vervullen – is veranderlijk als het weer, de seizoenen. Op een zomerdag hoeft het niet.
Vandaag heeft ze een stokroos voor me gekocht en geplant en andere planten. In spierwitte kleding stond ze op de zwarte klei. Ze zit boven en leest een boek. We gaan zo naar Rudi en Adi Dassler kijken, de rivaliserende broers. Morgen tennissen in een Puma-shirtje en Adidas-broek.
Schrijven is opruimen, dat blijf ik doen, af en toe ligt de was heerlijk opgevouwen in de kast, en dan vormt zich terwijl je die kast tevreden dichtdoet alweer een zweetplek onder de oksel.