My theory is that there are similarities between my autistic mind and animal thinking. […] Fear is the main emotion in autism. […] Very, very, high, strong looking for any little thing. […] Always looking for danger, always looking for something that might be a threat.
Ze stuurt een video van een vrouw die af en toe in een soort tosti-ijzer hangt, een machine die haar platdrukt waardoor ze ontspant. In de eerste scene van de documentaire ligt ze op de grond, een meute koeien om haar heen likt haar gezicht. In één van de laatste scenes staat ze in een slachthuis waar koeien zonder te loeien naar binnen lopen (‘stairway to heaven’).
Een maand geleden liep ik in Artis met een collega en we dachten dat een olifant die met haar voorpoot stond te trappen neurotisch was. Maar misschien lieten we onze complete dag verpesten omdat we maar wat dachten bij wat we zagen. Hoe weet je of een dier in een dierentuin zich ellendig voelt of de benen strekt? Ik wil alles lezen van deze vrouw, Temple Grandin. I need to know.
Animals in Translation.
Daarna, The Autistic Brain.
Temple Grandin feels constantly anxious. It’s this struggle with overwhelming anxiety that led her to discover just how much she has in common with animals and, in particular, cows. Using her ability to observe the world through an animal’s eye, she has been able to make an enormous impact on animal welfare. Her greatest achievement has been in the area of slaughterhouses – she has fundamentally changed the way animals are held and slaughtered.