Een stalagmiet is een druipsteenkegel van calciet die vanaf de grond omhoog gegroeid is. Stalagmieten ontstaan uit het water dat afdruipt van kegels die van het dak van een grot naar beneden groeien, de zogenaamde stalactieten. Het water valt met een schok op de grond, waardoor het opgeloste calciet neerslaat. Dit proces herhaalt zich en na verloop van tijd ontstaat er onder de stalactiet een opwaarts groeiende pendant: de stalagmiet. Als het proces zich lang genoeg voortzet, kunnen de stalactiet en de stalagmiet aan elkaar groeien tot een druipsteenzuil.
Een pendant is een tegenhanger. Het woord kan zowel letterlijk als figuurlijk gebruikt worden.
Pendanten in de kunst zijn bijvoorbeeld twee bij elkaar behorende werken, zoals schilderijen, beeldhouwwerken of meubelstukken. Ze zijn gemaakt om samen te worden getoond. Bij schilderijen gaat het vaak om twee werken van ongeveer dezelfde afmetingen. In het geval van huwelijksportretten staan de man en de vrouw vaak naar elkaar toe. Op beide schilderijen worden vaak dezelfde objecten en meubels gebruikt (in elkaars spiegelbeeld) en maken de personen soms oogcontact.
Het woord is afgeleid van het Franse pendre (hangen, zweven) en had oorspronkelijk betrekking op concrete zaken, zoals een paar oorhangers. De abstracte betekenis is hieruit ontstaan.