Ik heb voldoende tijd, tien weken, om haar naam in een zoekmachine te stoppen en te kijken welke woorden ik aantref, welke details Google loslaat, welk verhaal ik kan maken, onmogelijk als ze door de gang loopt richting trappenhuis en we elkaar passeren. Hoe deden mensen dat voor internet? Dwaalde men als geesten door kantoortuinen? Had men fantasie? Hoorde men stemmen? Hoe reverse engineer je een mens?
A couple was walking across the savannah in East Africa at the beginning of the rainy season. The woman and man still looked a lot like apes, truth be told, although they were standing upright and had no tails.
A nearby volcano, now called Sadiman, was belching ash. The rain of ash preserved the couple’s footprints, from that moment through time. Beneath their gray blanket, the tracks remained intact. Those footprints show that this Eva and Adam had been walking side by side; at a certain point she stopped, turned away, and took a few steps on her own. Then she returned to the path they shared. The world’s oldest human footprints left traces of doubt. A few years have gone by. The doubt remains. – Voices of time, Eduardo Galeano (translated by Mark Fried)
Op haar weblog staat een foto van een action figure die oogt als Jezus. Ze maakt zich vrolijk, of wacht nee, wat haar opvalt zijn twee citaten op de verpakking. ‘Do not worry about tomorrow… Today’s trouble is enough for today.’ Matthew 6:34. ‘If the blind lead the blind, both shall fall into the ditch.’ Matthew 15:14. Meteen zin om Matteüs te lezen, beschermheilige van boekhouders, bankiers, douanebeambten, geldwisselaars, veiligheidsbeambten, beursmakelaars en van de stad Salerno. Hij wordt aangeroepen tegen drankzucht. Daar waar je niet bent, daar is het geluk.