We zijn nostalgisch geboren, zegt Steven Pinker. Vroeger was alles echt beter. Ouderdom en verval komen met de jaren. Entropie eist haar tol. ‘Heilzame toevluchtsoorden van orde’ creëren vraagt voortdurende inspanning. Waterafdichtende tape, sifon, afdichtring, gootsteen. Erst kommt das Fressen, dan de afwas, und dann kommt die Moral. Oh, heerlijke jeugd, zonder verantwoordelijkheden. Vanzelf toverde mijn moeder macaroni op tafel. Ik ben inmiddels de ekster die in de ceder in de tuin van de buren zijn nest heeft gebouwd en nu indringers moet buitenhouden. Er loopt een man als een gekooid circusdier heen en weer. Het slot moet met kruipolie gevuld worden. De kruipolie is op. Vroeger was niet alleen alles beter, alles gebeurde op magische wijze. Ceders komen van nature voor in de westelijke Himalaya (1500-3200 m) en het Middellandse Zeegebied (1000-2200 m), lees ik. Mist hij de hoogte of bevalt het tuinleven met de kleine vogels hem wel? Vandaag valt Arjen Mulder, Vanuit de plant gezien door de brievenbus, die zit op anderhalve meter hoogte en ik heb nooit begrepen waarom. Zodat de postbode niet hoeft te bukken waarschijnlijk. Al mijn boeken vallen met een enorme klap op de grond. Ze kondigen zich aan. We maken liever geen morele keuzes – brievenbus op 10 cm hoogte plaatsen, zodat het boek naar binnen glijdt als een liefdesbrief die voorzichtig naar binnen wordt geschoven – terwijl die ons menselijk maken. Het huis is mijn tweede huid. De brievenbus mijn braafheid. Je komt in de wereld van je voorgangers terecht en op een dag ga je nadenken.