Zoals er Freudiaanse verspreeksels zijn, zijn er ongetwijfeld mishoorsels. Een mistastsel of –ruiksel, a slip of other senses, maak ik minder vaak mee, althans, ik herinner ze me minder goed, al doemen nu toch enkele beelden op: als kind heb ik een keer de hand van een vrouw vastgepakt en minutenlang over een Spaanse boulevard gewandeld en toen ik opkeek was ze niet mijn moeder terwijl ik dacht van wel, haar hand was koud. Ook denk ik regelmatig dat ik poep ruik en dan blijkt het de zoete lucht van wiet. Wil een onderdrukt verlangen me iets vertellen? Vanochtend luisterde ik op de fiets, in Amsterdam, temidden van auto’s, naar een verhaal over hoe te leven. De vrouw zei in mijn oor ‘it’s confronting’. Toen ik nog een keer luisterde zei ze ‘it’s comforting’. Niks persoonlijk opvatten werkt kalmerend, omdat je emoties, drukdoenerij en wraakgevoelens achterwege kunt laten. Het is confronterend dat dat vaak niet lukt.
stem: imhd
perspectief:
titel: slip of the ear
bron: irma, elke dag een bericht (2017)
mopw: meerstemmige encyclopedie / freud