Kale, donkere loods. In de verte staat een poppetje van 3 centimeter met een Hollandse vlag te zwaaien. Felle lichtstraal. Roodwitblauw. Vertoon van ongekende treurigheid. We krijgen geen close up – niet in het begin. Later ook niet, dan dansen de dansers achter glas, ze happen naar lucht. Ieder voor zich. Koptelefoon. Geïsoleerd. Woorden met een g. Gezellig. Gefeliciteerd. Goed. Het gaat goed. De voorstelling is zwaar, benauwend, naar beneden gericht, de zuigende kleigrond in. De g-woorden zetten zich vast in mijn hoofd, een grijze slagregen. In Duitsland hebben wij het over het h-woord als we hem bedoelen. Ik druip af. Ik lees op de website dat Anouk van Dijk naar Australië vertrekt. – Over het IJ festival