Vandaag in de krant twee berichten, niet ver van elkaar, het eerste maakt me vrolijk, het tweede drukt me neer. De krant bespeelt mijn emoties, zoals de kat de muis, de mens de ander, ze wil niet dat ik rustig de dag begin, zo’n dag moet starten met stemmingswisselingen (euforie, ontstemming), ze sleurt me mee:
Het ‘bedrijf natuur’ is zeer succesvol. Het bestaat al 4 miljard jaar en heeft de tijd gehad duurzame oplossingen te ontwikkelen die bijzonder efficiënt zijn, zeker op het gebied van energie. Hoe energiezuiniger een organisme functioneert, hoe beter het scoort in de natuurlijke selectie. Ongebreideld energieverbruik leidt in de natuur rechtstreeks naar de dood. – Ylva Poelman
Nu wil ik op zondag een grasmaaier kopen en een bezoek aan de meubelboulevard brengen. Dat komt omdat het kán, en omdat het kán willen we dat ook, zo zit de mens nu eenmaal in elkaar; als hij ergens een ouwe krant ziet liggen begint hij erin te lezen in plaats van hem weg te gooien. In tegenstelling tot de dieren maakt hij zich wijs dat het ergens toe leidt om de wereld helemaal uit te proberen. – Rob Schouten
Ik koop het boek van Ylva Poelman: De natuur als uitvinder.
Kijk naar een filmpje dat Frans de Waal plaatst: een beertje dat een grote beer achterna klimt.