Zij zegt, je moet niet zo veel citeren, het lijkt alsof je een enorme belezenheid ten toon wil spreiden.
Ik schrik, ze heeft me betrapt, ik steel andermans woorden, ik verberg me erachter, zonder die citaten is er niets, en een citaat veranderen voegt in mijn ogen weinig toe.
Ik lig op haar divan, ik sluit mijn ogen, ik overweeg de mogelijkheid dat ze gelijk heeft, ik wil innoveren –
maar hoe vertel ik dan het verhaal van de in China gestationeerde missionaris, die verbetering wilde aanbrengen in de omslachtige manier waarop boeren hun graan oogstten? Ze knipten de stengels één voor één af. De missionaris demonstreerde hoe je met een zeis een enorme productiviteitsstijging kon bereiken. De boeren stonden geboeid te kijken. De volgende dag eisten ze dat de zeis werd vernietigd. Stel dat hij in handen van dieven zou vallen, dan zouden die in één nacht de oogst van een heel veld kunnen stelen.