Ik heb mensen nodig die me geruststellen. William Zinsser doet dat door te schrijven dat schrijven toch mogelijk is.
‘Whenever I embark on a story so overloaded with good material I despair of ever getting to the end—of covering all the ground I know I’ll need to cover to tell the story right. In my gloom it helps me to remember two things. One is that writing is linear and sequential. If sentence B logically follows sentence A, and if sentence C logically follows sentence B, I’ll eventually get to sentence Z. I also try to remember that the reader should be given only as much information as he needs and not one word more. Anything else is a self-indulgence.’
Teveel feiten doodt het avontuur, het verhaal.
Streven naar resonantie.
‘What resounds is not merely things said earlier but common knowledge and experience that everyone can relate to.’
Meerstemmig wikipedia:
– clarity
– warmth
– humanity
– touch of humour
– resonance (common knowledge and experience)
En ja, het tegendeel.
‘Perhaps in no other line of work is delayed gratification so delayed.’
De mythe van Sisyphus veroordeelt Sisyphys tot het eindeloos berg op duwen van een rotsblok omdat het steeds weer naar beneden rolt, een schier onmogelijke taak. Hij kan daarbij altijd denken: leuk voor de steen, die heeft eeuwig plezier.
Writing to learn, William Zinsser