Een jongen zit met zijn rug naar het raam. Hij steekt een laptop in de lucht en maakt met zijn rechterhand een V-teken. Achter hem is de skyline van Amsterdam te zien, onveranderlijk als je hier dagelijks komt en in termen van dagen denkt. De jongen maakt een foto van zichzelf, de skyline, dat duurt even, de laptop is zwaar voor één uitgestrekte arm. De foto staat inmiddels op Facebook.
Ik wil de tijd ook doden maar niet met Facebook. De computers in de bibliotheek spuwen woorden uit wanneer niemand ze gebruikt. Steeds drie woorden, alsof ze de atmosfeer proefen en taggen. Twijfel. Dun. Loodgieter. Het is een algoritme, ze kunnen dat niet niet doen. De screensaver, een soort omgekeerde zoekmachine, bevalt me. Een verzameling woorden – erg des bibliotheeks.