Zoals een oud Russisch spreekwoord zegt: één lepel teer kan een vat honing bederven, maar één lepel honing in een vat teer betekent niets. Gelukkig kan ik ‘niet doen’ een Simone Weiliaanse draai geven. Ze zegt, ik ben altijd op de drempel gebleven, zonder mij te verroeren, onbeweeglijk, in aandachtige afwachting – en hupomonei.
‘Ik meen dat men bij belangrijke dingen geen hindernissen op de weg erheen moet gaan nemen. Men ziet deze onafgebroken aan, zolang als dit nodig is, totdat ze als zinsbegoocheling worden onderkend en dan vanzelf verdwijnen.’ Op vrijdagmiddag pak ik een boek, maandagochtend klap ik het dicht, sta op. Wat is iedereen aan het doen ? Liefde is geen toestand, ze richt zich op iets.