Een vloer bezaaid met kwasten, doeken, verf, knipsels, een slagveld waar zojuist een enorme explosie heeft plaatsgevonden, zo ziet een atelier eruit, zo ziet schilderen eruit. Na Bacons dood is zijn atelier kwast voor kwast naar een museum vervoerd en daar opgebouwd, elk dingetje op zijn plek gelegd. Omgekeerde mikado. Achter glas kun je nu bekijken hoe het atelier eruit ziet, als een stilleven. ‘Woorden staan er zo eeuwig, zo zwart op wit, zo vol gewicht,’ zei iemand. Dat is niet zo. De sisyphuskwelling bestaat eruit dat je woorden eeuwig kunt wijzigen. Ik herlees oude berichten en schilder ze wit. Je beheert geen log, je onderwerpt je eraan. Francis Bacon is geen schilder, hij is een wetenschapper die stierf aan een longontsteking die hij had opgelopen toen hij de effecten van het invriezen van vlees op de houdbaarheid bestudeerde.