Ik heb een hekel aan Facebook. Mijn hekel is zo groot, zo diep, zo existentieel (neiging om internet de rug toe te keren, als dat zou kunnen) dat er iets aan de hand moet zijn, anders kan ik de hevigheid van mijn gevoelens niet verklaren. Facebook voelt als een verlies dat ik nauwelijks kan dragen, het verlies van internet zelf.
Geen betoog, geen argumenten, de wond is vers. Hoe heeft Mark Zuckerberg me zo woedend gekregen? Antonius: je hoeft om iemand woedend te krijgen geen seconde te aarzelen omdat je niet weet wat woede precies is, een ‘gemoedsopwelling’ of ‘het verlangen een krenking te wreken’.
De Romeinen die Cicero opvoert in De ideale redenaar (55 v. chr.) drijven de spot met ‘die praatgrage Grieken’ die zoveel vrije tijd hebben dat ze op elk moment naar hartelust beginnen uit te weiden over een zuiver theoretisch probleempje over elk gewenst thema. Ze zijn jaloers op de Grieken, denk ik.