Verzonnen verhalen bevatten vaak de werkwoorden ik denk, ik voel, ik veronderstel, ik geloof en ik weet zeker, schrijft Mo Gawdat. In ware zit ik zeg, ik hoorde, mij is verteld, ik merkte.
Het menselijk brein verzint en overdrijft, ziet niet wat niet bevalt, zit vol aannames, spinsels, herinneringen, voorspellingen, verzinsels, emoties.
Ik dacht dat ik nonfictie prefereer omdat ik geen verbeeldingskracht bezit. Door het lezen van dit boek realiseer ik me dat er misschien iets anders aan de hand is: ik wantrouw mijn brein.
Het is juist veel te actief, het verzint voortdurend, daarom heb ik zo’n hekel aan verzinnen (het toevoegen van nog een laag).
Ik moet de imperfectie van het brein accepteren, ik zal houden van romans.
[bij het lezen van De logica van geluk van Mo Gawdat]