Ze heeft een boek geschreven. De uitgever zegt: Correcties van Jonathan Franzen, maar dan 200 pagina’s korter. Jullie kunnen het hier kopen.
Ze lijkt op de foto op de achterflap, scherpe trekken, moe, ogen als strepen.
We staan in een zaaltje boven een kleine kroeg waar iedereen op elkaars voeten trapt voordat de wekelijkse pubquiz begint.
Dit moment is fijn, zegt ze. Het boek is er, en de reacties nog niet. Dat voelt schoon.
Ze vertelt een anekdote. Hoe ze ooit haar eerste lezersbrief kreeg. Dat was leuk, totdat ze ging lezen.
Dat noem ik De Metafoor van Alles.
Eerste zin die ik wil bewaren: Een nieuwe vriend trok hem op dit moment meer dan een oude. Hij zou bij hem iemand anders kunnen zijn. Tweede: ze vond dat openheid niet per se met openheid hoefde te worden beantwoord.
Schrijvers doen het in een boek.