the remembered, the perceived and the imagined – UKL
Op de laatste dag van de cruise stak een brief in het postvak aan de buitenkant van de hut. Dit keer geen lijst met activiteiten maar een overzicht van de afgelopen twaalf dagen, de Cruise Log van de ms Zuiderdam. Door deze papieren post, meerdere malen per dag bezorgd, waande ik me in Engeland, honderd jaar geleden.
Wat werd gelogd behalve de exacte vertrektijd uit elke haven, ‘4:53pm ms Zuiderdam sails for Saint Petersburg’. Het weer om 12 uur. Geen idee waarom om 12 uur. Niettemin, en dat komt echt door die boot, het koper, het tapijt, de lounge, het Engels, stel ik me een stuurman voor die om één minuut voor twaalf een zilveren vulpotlood te voorschijn haalt, een minuut wacht, en dan een fluisterende notitie maakt, ‘partly cloudy skies, light moderate breeze, slight seas, 18C/64F’.
Holland America Line rekent 1 dollar voor 2 minuten wifi, en het was nog slechte ook, het enige wat haperde tijdens de hele cruise. Het voelt gek om te betalen voor connectie, je raakt snel gewend aan omstandigheden, o wee, als iets van je afgenomen wordt.
Het aantal nautische mijlen, die langer zijn dan Engelse mijlen, alsof een schip op zee een aantal meters cadeau krijgt, voortgeblazen door de wind, meegevoerd op de stroming. Total Mileage: 2103.9 NM Gemiddelde snelheid in knopen.
Mensen in getallen.1833 guests, 812 crew Een van hen was Wibi, de jongen die mijn hut schoonhield en opruimde. De crew maakte tijdens de twaalf dagen niet zozeer een moedeloze als wel een vermoeide indruk. Wibi, één bonk heimwee op zoek naar gratis wifi en een vrij moment om te videobellen met zijn dochtertje duizenden kilometers verderop.
Ik zou het liefst 812 dagen op dat schip zitten. Uit een verlangen naar herhaling, niet per se inzicht.
Een log wil het exact, het meet iets, het peilt.