Bij alles denk ik: waarom? – Waarom niet, antwoordt hij en trekt me uit het moeras waarin ik mezelf gelezen heb. Dat is de waaromvraag wegwensen, denk ik even later, en ook, dat voelde goed, dat wil zeggen, het was een antwoord en er zijn weinig antwoorden op een dag.
Laat een oneindig aantal apen eindeloos op lettermachines slaan, en er rolt op een dag een werk van Shakespeare uit. Rekenkundig zou dat kunnen kloppen, zegt Ann Meskens in The making of. Maar heeft de aap dan het boek geschreven of per ongeluk getikt? Een mens begint iets, en bepaalt het einde.
Het verschil is intentie. Ik vermoed dat ik de oorzaak van het voortdurend waarom vragen nader. Wil ik beginnen? Hoe bepaal ik dan wanneer het klaar is? Op een weblog is het einde bepaald, het is onbepaald. Laat iemand een eindig aantal stukjes typen en op een dag…
Ann Meskens was van 2010 t/m 2012 writer-in-residence aan de Gerrit Rietveld Academie. Ze hield een logboek bij. Het boek, The making of, ligt voor me. Het einde is bepaald: als het boek uit is. Dat is heerlijk. Het voorrecht van lezen.