Binnen een eeuw na de uitvinding van Gutenbergs drukpers maakte men zich grote zorgen dat men alle beschikbare informatie niet meer kon lezen. Gottfried Leibnitz schreef in 1680 over de ‘horrible mass of books which keeps on growing’. Ook Jan Amos Comenius was overweldigd door het aantal boeken.
People lost in a sea of books…
‘Encyclopaedias were then conceptualized as condensed libraries, which were in themselves, incapable of carrying all known books,’ schrijft Steven J.L. Jankowski.
Chambers ging de eerste encyclopedie maken (Cyclopedia, 1728). Het doel was ‘to provide an access point to all knowledge through his textual device. This goal was motivated by the perception that the overwhelming abundance of books was too much for any one person.’
De eerste encyclopedieën, overzichten van kennis om het groeiend aantal boeken te ontsluiten, hielden diezelfde boeken ook tegen, ze fungeerden als boekendam.
Zou het niet geweldig zijn om complete boeken te begraven in wikipedia? Eén zo’n boek is wikipedia zelf.
The map is the territory…
In de encyclopedie die ik voor ogen heb en die me uit mijn slaap houdt en dus geen droom is kun je bij elk lemma (bijv. ‘Robert Oppenheimer’ of ‘de mossel’ of ‘Nederland’) kiezen uit ‘1000 stemmen’. Eén ervan is de neutrale, encyclopedische stem (wikipedia zelf). Hier spat de encyclopedie uiteen. Hier knalt het uit elkaar. Hier duizelt het. Hier omvat een meerstemmig wikipedia wikipedia zelf. Dit is tof. Vreemde lus. Recursief. Prisma.
Dat je – wtf – een wikipedia maakt tot de macht tien…
‘Je zit hoog in je energie,’ schrijft ze, ‘laten we babbelen.’