Alle mensen kennen het nut van het nuttige: niemand begrijpt het nut van het nutteloze.
Goede eigenschappen berokkenen ellende.
Liever een nutteloze boom, te krom voor een paal, te knoestig voor een deur, te vol met spleten voor een plank van een doodskist, dan een nuttige. Die boom is door de hemel bestemde jaren blijven leven en inmiddels zo groot dat je in zijn schaduw verkoeling vindt en prima kunt nietsdoen.
De kok die al negentien jaar hetzelfde mes gebruikt zonder het ooit te hoeven slijpen, omdat hij niet kijkt als hij slacht, hij voelt de weg van de minste weerstand in het beest.
De heremiet die in de wildernis leeft en aan wie de machtige koning zijn koninkrijk wil afstaan, die na het horen van dit voorstel zijn oren wast om de veroorzaakte vervuiling te reinigen.
Met een man die sterft aan een kruis en daarmee mijn zonden op zich neemt, sta je fundamenteel anders in het leven – opgezadeld met een schuldbesef – dan wanneer je leest dat je maar beter niet al te hard juicht om goede eigenschappen of rouwt om slechte.
De volledige geschriften van Zhuang Zi, Kristofer Schipper