In India eten kastenlozen en de laagste kasten meestal, vooral in Zuid-India, van een bananenblad. Zij die wat hoger op de sociale ladder staan, eten van een soort laaggestookte aardewerken schaal. Een stukje hoger hebben ze zelfs glazuur op een schaal die ze een thali noemen. En als je nog hoger op de sociale ladder staat zelfs een messing thali. En dan wordt het een beetje bedenkelijk. Er zijn verzilverde thalis, en er zijn massief zilveren thalis. Ik neem aan dat er zelfs een gek is geweest die een gouden thali heeft gehad om van te eten. Maar je kunt nog verder gaan. Zij die niet alleen de middelen hebben, maar tevens een bepaalde mate van kennis en begrip, nemen de volgende stap en eten van een bananenblad.
Ik denk dat in deze tijden van terugvallen en hergroeperen, dat op een of andere manier de bananenbladparabel hier enigzins begint te werken. Want ik kan niet zeggen dat het bananenblad waar de een van eet, hetzelfde is als dat waar een ander van eet. Maar het is het proces dat zich in de man voltrok, dat het bananenblad heeft veranderd. – Charles Eames (Eames Demetrios, vertaald door Melissa Ris, Els De Keyser)
[het veranderde bananenblad, de metamorfose van het bananenblad]