Als het erom gaat of dieren te stom of te dom zijn om uit naam van zichzelf te spreken, overweegt u dan eens de volgende opeenvolging van gebeurtenissen. In Algerije moest Albert Camus als kleine jongen van zijn grootmoeder een van de kippen uit het hok op het erf achter het huis gaan halen. Hij gehoorzaamde en keek toe hoe ze de kop van de kip er met een keukenmes afsneed en het bloed in een kom opving opdat de vloer niet vuil zou worden. De doodskreet van die kip heeft zich zo onuitwisbaar in het geheugen van de jongen gegrift dat hij in 1958 een vlammende aanval op de guillotine schreef. Deels als resultaat van die polemiek werd in Frankrijk de doodstraf afgeschaft. Wie zegt dan nog dat de kip zich niet heeft uitgesproken? – Dierenleven, J.M. Coetzee