In Amsterdam Noord ligt aan de oever van het IJ het Kraanspoor van Trude Hooykaas. Op een dag bouwde de Hema haar hoofdkantoor naast het Kraanspoor. Op een andere dag brandde City Box af. Een zwarte aswolk dreef over, bij tandartspraktijk Tazi lag het roet in de spoelbakken, medewerkers kregen noodgedwongen de volgende ochtend vrij. Honderd mensen – ik weet niet hoeveel – verloren in één klap alle bezittingen die bij City Box lagen opgeslagen. Een jongen had er een Mercedes uit 1953 staan, geërfd van zijn vader. Al zijn vrije tijd en geld had hij gestopt in het rijklaar maken van de auto. Tot het bot kaal geschuurd en voor 25.000 euro in de blauwe lak gezet, suède-bekleding, ooit skai, vervangen door leer. Cruisen door het centrum van Amsterdam en als eerste weg bij het stoplicht. Zijn vader had de Mercedes gekocht voor bruidsreportages, je krijgt foto’s te zien. Mannen en vrouwen hellen glimlachend naar elkaar over, op de motorkap en op het dak prijken gigantische bloemstukken. De Mercedes is nog wit. Dan een shot van de afgebrande carrosserie. Special effects van kringelende rook, smeulend staal, likkende vlammen. ‘De werkelijkheid, je verzint het niet, het gebeurt,’ zegt John Appel. Behalve De As van Phoenix maakte hij het wonderschone Dodengang, een film met honderdjarige mannen die in de loopgraven van de eerste wereldoorlog hebben gestaan en onder prikkeldraad (‘pinnetjesdraad’) hebben gekropen, of juist niet, daarom leven ze nog.