‘We have a conflict about conflict,’ zegt de prozaschrijver.
‘A seed sprouting can be a conflict,’ zegt de dichter.
‘It can not,’ is het antwoord. De schrijver heeft het laatste woord, de dichter vertrouwt stilzwijgen.
Het moeilijke is de wetten vinden die gelden in je terrarium. Welk mosje groeit daar? Ik noteer een zin, een mooie gedachte, nooit een conflict tussen twee poppetjes.
Vandaag
‘So you can swim into your life’ (moeder leert meisje Engels, taal)
‘We were enough, weren’t we?’
‘If it isn’t okay, then it’s just not the end’ (so true)
‘A life full of normal’ (what’s not to like about that? I need normal)
‘How close are you to the sky?’
‘The story of each stone leads back to a mountain.’ (W.S. Merwin, de dichter die een palmboombos herstelde en op de voorkant van de reader staat: poetry as storytelling)