Ik zat bij de tandarts. Hij toonde een röntgenfoto en vertelde in gebroken Engels dat mijn tanden eruit zullen vallen als het zo doorgaat – en even dacht ik, daar is alles op gebaseerd, dat het zo doorgaat, dat is wat je hoopt, elke dag opnieuw.
Wat hier vandaag staat, is gisteren gebeurd. In een dag kan veel gebeuren maar bijna nooit zoveel dat ik ingrijp. Ik laat het zo. Een strategie die na je vijfendertigste ernstige consequenties heeft. Ik kreeg mondwater mee waarvan mijn tong blauw wordt en mijn smaak verdwijnt.