Op straat ligt een gespikkelde vogel. Een wesp kruipt over het karkas. Mijn linkerhersenhelft neemt dat waar. Het focust op details. It grabs and gets. Het ontleedt. Het haalt uit elkaar. Het begrijpt niks. Elke hersenhelft biedt een andere realiteit, een ander plaatje. Je hebt de rechterhersenhelft nodig voor begrip, zegt de man. We weten niet wat materie is, zegt hij. Iets wat weerstand biedt. Hij steekt zijn arm uit. Anders zou alles rondvliegen. We weten ook niet wat bewustzijn is. Beweer je over ijs – water in koude toestand met compleet andere eigenschappen dan water uit de kraan, zo kun je met ijs een schedel inslaan of splijten – dat het geen water is? Zoiets als je het hebt over materie, bewustzijn, mind. Het lijkt erop dat bewustzijn er eerst was. Niet dat het emergeert als iets maar complex genoeg is. Eén ding is zeker, om te scheppen heb je weerstand nodig. Materie is weerstand.