We zitten te lezen aan de keukentafel, vredig, alsof we honderd jaar kunnen worden, als de dijken het houden. Sta ik op om iets kleins te doen aan het fornuis, iets van niks, staat ze binnen een seconde ook op en verdwijnt naar boven. Geen oorzakelijk verband, geen correlatie, maar de harmonie is doorbroken, er is rimpeling, gedrag triggert gedrag. Als ik deze anekdote aan de teacher vertel zegt ze dat ik op het persoonlijke niveau bezig ben. Daar geldt de tribale wet: één oorzaak, één gevolg. Ik doe dit, zij reageert. Als ik op een hoger niveau van bewustzijn zou opereren, zou ik zien dat de situatie complexer is (meerdere oorzaken, meerdere gevolgen). De teacher heeft voor mij drie bewustzijnsniveaus in petto, als ik wil. Maar, waarschuwt ze, hoe hoger je komt, des te duurder ‘the cost of living’. Het is duur en eenzaam in het spirituele penthouse. Mensen willen de onderste verdieping, de materie, de wereld van de vijf zintuigen, het stoffelijke, niet verlaten.