Natalie Goldberg adviseert aspirant-schrijvers om niet direct een roman, essay of verhaal te schrijven. Ga eerst twee jaar notitieboeken vullen. ‘Get in touch with your wild mind’ – je verlangens, je angsten. Ontwikkel een schrijfpraktijk. Ze benadert schrijven als een zen-boeddhist. Ze gaat elke dag op een matje zitten en laat haar gedachten en emoties de vrije teugel: frustratie, verveling, woede, ongeduld, begeerte. Je begrijpt je eigen geest door praxis. In praxis ontmoet je je ziel. Ze snapt niet dat haar studenten daar maling aan hebben. Die willen geen notitieboekjes vullen, die willen een roman. Ze snapt ook niet dat ze die notitieboekjes, eenmaal gevuld, niet willen teruglezen. Zo zullen ze nooit de ontdekking doen die schrijven biedt, namelijk dat je niet diegene bent die schrijft en creëert, maar dat je geschreven wordt. ‘Writing does writing’. Natalie Goldberg stelde een lijst vragen op die elke aspirant-schrijver zou moeten kunnen beantwoorden. Zelf vulde ze jarenlang notitieboekjes voordat ze haar eerste boek schreef. Daar vond ze de antwoorden.
What’s really important to you?
What are the subjects that really pull you?
What are you willing to be witness to – to stay in there and carry for a long time?
What are you the most afraid to write about?
What is your darkness?
Whom do you write for?