Bijna alles is al eens gedacht, en vaak ook goed gezegd.
Italo Calvino over de mens, ‘zijn wij niet, is ieder van ons niet louter een combinatie van ervaringen, informatie, gelezen boeken, verbeeldingen? Elk leven is een encyclopedie, een bibliotheek, een inventaris van voorwerpen, een verzameling van stijlen, waarin alles voortdurend door elkaar gehusseld en vervolgens op alle mogelijke manieren geordend kan worden.’
Beter gezegd dan ik in eerste instantie dacht – ‘bibliotheek’, ‘encyclopedie’ en ‘verzameling van stijlen’. Weinigen lees je, of lezen jou, van voor tot achter, van A tot Z. De mens is niet één boek.
Terwijl ik dit typ, ‘s ochtends vroeg, kijk ik uit het raam naar een grasveld waarop een konijn zit. Ik dacht altijd dat konijneoren evenwijdig langs het lichaam zaten, parallel als spoorrails, maar ze vormen een V als je van voren kijkt. Als ik mijn waarneming over de oren verifieer op google, krijg ik foto’s van verkleedspullen op het scherm, en antwoord op de vraag ‘waarom geef je honden gedroogde konijneoren met haar’.
‘Sommige mensen walgen ervan bij het zien maar je hond niet! Het haar van een konijnenoor borstelt de maag en het zorgt voor een goede probiotica in de dikke darm. De darmwand wordt als het goed is geheel bedekt met miljoenen goede bacteriën. Dit zijn er zo veel dat slechte bacteriën geen kans hebben. Bij een gezonde situatie is de boel in verhouding maar wanneer de hond niet goed in conditie is, een wormenkuur gehad heeft, antibiotica kuur heeft gehad of andere medicatie dan kunnen er “gaten” in de laag goede bacteriën ontstaan en dán loopt je hond risico op meerdere problemen met zijn gezondheid.’
Het konijn, een standbeeld, eet nu al tien minuten niet. Ik herinner me dat konijnen het moeilijk hebben en gek genoeg liever kort gras eten dan lang. Of ging dat over hazen?
Habitats verdwijnen. Extinction of experience.
Het is zo jammer dat je levende wezens niet kunt lezen, niet echt.
Ik staar roerloos naar het konijn.
We zijn elkaars spiegel.
Het konijn gaat en profil zitten. Alsof iemand het konijn beeldhouwt of schildert en erom vraagt.
[bij het lezen van De geschiedenis van het denken (Klukhuhn, 2007)]