Als ik teksten herlees, herschrijf ik ze. Hiermee verlies ik first thoughts, bezielde stukken tekst. Die first thoughts, daar gaat het om, die zijn echt. Goldberg pleit voor de Samurai in plaats van de Editor. Herschrijven is opnieuw schrijven, nietsontziend snijden in stukken tekst, niet peuteren aan een enkel woord. Een Samurai heeft altijd een leeg vel papier voor zich. Ik kan dat niet, ik bewaar de stukken die ik weggooi, ze zijn niet echt weg.
Als je weet wat je met de volgende zin wilt bereiken, kun je schrijven. Wil je iemand laten lachen, iets verduidelijken, iemand omver blazen met kennis, de volgende zin uitstellen, rustig voortkabbelen? Klinkt goed, maar als ik vantevoren bedenk wat ik wil bereiken en dat bewust probeer te bereiken, voer ik een sollicitatiegesprek – en dat zijn nooit de aardigste gesprekken. Je zou een sollicitatiegesprek achteraf moeten kunnen redigeren als een tekst.