Al maanden check ik vergeefs elke ochtend boeklog.info, maar de wijzerplaat blijft steken op 29 april 2019. Een vage onrust overvalt me. Ik moet het doen met de 3549 boeken die al gelezen zijn, onwetend of er nog nieuwe bij komen.
Ik zoek op Poe.
Poe schreef over klokken, tijd, duur, zwaartekracht. Schrijft op wat natuurwetenschappers jaren later zouden bedenken (zwarte gaten, big bang, velden, parallelle werelden, sympathieke deeltjes (quantum), complexiteit van soorten, oorspronkelijke atomaire opzet voor diversiteit). Hij doet dat in verhalen, gedichten en in Eureka.
Het wonderbaarlijke van dit boek is dat hij denkt met heel zijn wezen. Je staat erbij en wandelt mee.
‘Hier, net als overal, wandelen Het Lichaam en De Ziel hand in hand.’
Poe loopt steeds twee wegen.
Deductie en inductie.
Intuïtie en ratio.
Poe bedenkt het. Hij denkt het Universum voor je ogen uit. Heen en terug.
De ziel gist de wetten.
De ziel ziet de waarheid in één oogopslag (vandaaruit: deductie).
De wetten neem je waar (vandaaruit: inductie).
De ‘ontdekkingen’ gaan sprongsgewijs. De ziel ziet het ‘eerst’. Kepler giste zijn wetten, ze bleken waar.
Poes theorie die alles omvat:
Er zijn twee krachten in het universum werkzaam: aantrekking en afstoting.
Zwaartekracht is de reactie op het begin.
Zwaartekracht is de reactie op de oerknal, toen alles uit elkaar gedreven werd.
Zwaartekracht is de reactie op verspreiding van atomen.
Zwaartekracht is een wet die valt waar te nemen. We zien de reactie, we zullen nooit het allereerste begin zien.
De dingen, noem ze atomen, willen terug naar het ene (en dus ook naar elkaar, want alle atomen willen dat).
De dingen trekken elkaar aan.
We zijn een soort zalmen die terugzwemmen, stel ik me voor.
Dingen die verschillend zijn vonken.
Veroorzaken elektriciteit.
Als de dingen verschillend zijn knetteren ze (electriciteit).
Alles heeft een electrische lading.
Poe komt tot zijn ideeën via de eenvoud, enkelvoudigheid. Het simpelste, eenvoudigste begin. En dan leidt het een tot het ander (maar het was er al, niks leidt tot het ander, hij schrijft zijn visie op, zijn intuïtie, dat ene dat hij in ene zag). Het is prachtig omdat je het kunt volgen zonder fysicus te zijn, omdat je blijkbaar tot fysica kunt komen via dichterlijke intuïtie.
Boeklog schrijft helaas niet over Eureka. Ik vind er wel de blogpost ‘Hoe en waarom Edgar Allan Poe The Raven schreef ~ Bob den Uyl’. Bob den Uyl is de man van het motto: lezen is het halve werk van schrijven. Ik beschouw dit niet als toeval.
Omdat ik nu alles over Poe wil weten, druk ik op de knop, kom terecht bij een boekaanbieder die schrijft: ‘Tweedehands goed. Zeer schaars, maar geen reden om er te belachelijke prijzen voor te vragen. Goed exemplaar. 1e en enige druk. Rechte rug, zonder leesvouwen of verkleuringen. Prijs is incl. porto en adequate verpakking. ‘
De exemplaren worden inderdaad duur verkocht, alsof het vis is.
Ik heb geen tijd om het tuinpad af te maken. Bergson heeft zijn ideeën overgenomen van Poe.
Het kan altijd korter en kaler.