Het gebouw ligt in een landschap waarbij het bestaande landschap voorrang lijkt te krijgen. Zichtlijnen tot de horizon. Dwars door de voordeur, die van glas is, en de entree van het gebouw, loopt een wandelpad. Alsof het gebouw ons binnen wil hebben, en meteen weer buiten, in het Friese land. Het pad strekt zich een kilometer uit. Aan het einde ervan – ik sta nog steeds voor de glazen deur en kijk door het gebouw – staat een landgoed, bomen. Begroeiing doorbreekt het vlakke land, maar pas als mijn ogen nauwelijks verder kunnen.
Het licht is hard, het ketst. Er is veel water.
Het gebouw, langwerpig, ligt over een brede sloot, een greppel, die parallel loopt aan het wandelpad. Als je midden op de brug staat ben je halverwege het gebouw. Je kijkt uit over water, de sloot, de greppel. De parkeerplaats is ver weg, dit is een pluspunt, je arriveert wandelend, ondergaat het landschap, een eindeloze groene vlakte en water en lucht.
Ganzen die op zwanen lijken vliegen niet weg als we dichtbij komen om een foto te maken. Ze zijn bezoekers gewend. Een bepaald bloemetje, een soort margrietje, doet het hier heel goed. We lopen door de drek, voedingsstoffen voor het bloemetje. Het hele veld is bezaaid. De natuur bot uit. Kikkers kwaken. Dan ben je in het museum.
Nog meer cultuur.
Ruud van Empel heeft natuurlandschappen gemaakt. De landschappen ogen romantisch, idyllisch, maar er is iets mee, elk ding, elk blad, elke bloem, heeft zijn eigen perspectief, zijn eigen afstand tot de camera. Er ontstaan donkere werelden, feeëriek en umheimisch. Hij schildert het beeldvlak dicht met enorme bladeren en zwarte bloemen. Daaronder broedt alles. Dan, een volgend werk, een lichte, rustige bloemenwei vol kleurige papaver, niets aan de hand, behalve wat hooikoorts. De bijtjes en vlinders en vogels zijn minuscuul. Het werk, Making nature, doet denken aan Botanical Wasteland, al vermoed ik dat de geest ziet wat hij moet zien. Hij heeft natuurvisioenen nodig.
Buiten wandelen we naar het landgoed. Er staan enkele ongelooflijke woudreuzen, maar er is geen woud.
Je maakt een wereld door wat je ziet.