Waar ooit koningen door muilezels naar boven werden gedragen, sjokken wij, schrijft Luc Devoldere. De plek herbevolken met haar verleden (Byron). Het eerder ter plekke gebeurde om te beschrijven wat je ogen niet kunnen waarnemen. Vertellend kan alles meedoen, de gevoelde tijd, de geschiedenis die drukt. Show and tell. Wat je weet over een plek vervlechten met wat je ervaart en verbeeldt.
[Ik meet het leesgenot af aan het volgende boek dat het vorige boek doet openslaan, na Luc Devoldere is dat Lucretius. Een boek duwt me voorwaarts, de toekomst in, vermoedelijk omdat ik nog even in de geest van het voorgaande wil verwijlen.]