In 2003 was Facebook een smoelenboek om lelijke van mooie meisjes te onderscheiden (Facemash). In 2004 heette Facebook thefacebook.com, binnen negen maanden had het een miljoen gebruikers. Op 9 februari 2009 introduceerde Facebook de like-button.
Dopamine. Oxytocine. Endorfine. Adrenaline. Cortisol.
Twee medewerkers van het eerste uur keerden zich af van Facebook. De ene houdt niet van het creëren van zoveel mogelijk op korte-termijn-gerichte en door dopamine-aangedreven loops waar Facebook op uit is, de ander niet van het creëren van feedbackloops gebaseerd op sociale bevestiging. Facebook exploiteert de kwetsbaarheid van mensen.
Aza Raskin heeft de endless scroll bedacht. Als een brein geen signaal krijgt om te stoppen, zoals gebeurt bij het leegdrinken van een glas wijn, zal het doorgaan. Door stopsignalen te verwijderen, zoals het einde van de pagina, de bodem van een kom soep, scrollt iemand ‘oneindig’. Hij overeet.
Jaron Lanier waarschuwt voor emotional grabbing. Facebooks algoritmes jagen voortdurend op je reactie, ze scannen waarop je het snelst reageert, waarvoor je gevoelig bent. Meestal zijn dat berichten die angst of woede opwekken.
Facebook weet dat fototagging onweerstaanbaar is. Ze weten dat je reageert als je de melding krijgt dat iemand jouw getagd heeft in een foto, dat je wil checken of je er goed op staat. Daarom krijg je die melding van andermans activiteit.
Facebook test voortdurend hoe ze je kunnen ‘hooken’. Het experimenteert met het zenden van notificaties. Reageer je sneller ’s ochtends, ’s middags, ’s avonds? Wat is jouw hond van Pavlov? [Zij natuurlijk, haar zoete woordjes]
Niet hoe lang je een applicatie gebruikt bepaalt je verslaving, maar het gedrag dat je vertoont. Als je binnen een minuut de app checkt wanneer je een notificatie binnenkrijgt heb je de app geïnternaliseerd in je bioritme.
Ons brein kan geen twee dingen tegelijk.
Punt.
Multitasken kost onnoemlijk veel extra tijd en stress. Het grootste cognitieve nadeel, het werkelijke schadelijke effect van Facebook en andere social media, is afleiding en prestatieverlies. Het haalt je focus bij iets anders weg.
Passief gebruik is het ergste. In plaats van scrollen kun je Facebook beter actief gebruiken, de interactie opzoeken. Community building.
Je kunt technologie met technologie bestrijden. Er is een browserplugin die de news-feed van Facebook elimineert en je direct bij je vrienden brengt.
Nir Eyal zegt dat je Facebook niet de schuld kunt geven van verslaving. Je bent zelf verantwoordelijk. Welke interne trigger weet Facebook blijkbaar te verzadigen? Eenzaamheid, verveling, angst voor sociale uitsluiting, ijdelheid?
Aza Raskin heeft nul applicaties op het hoofdscherm van zijn telefoon.
Nir Eyal heeft notificaties uitgezet.
Jaron Lanier heeft zijn social media accounts opgeheven en een boek geschreven waarin hij je probeert te overtuigen hetzelfde te doen. – Facebook en ik, Tim Verheyden, Canvas, 28 januari 2019
[Ik ben van Facebook af en word geconfronteerd met het feit dat tekst zich niet vanzelf schrijft en met de uren in een dag en met mijn grote]