Ze is nou eenmaal heel goed in staat haar impulsen te beheersen. Dat is ook de reden waarom ze nog in leven is. En waarom ze geen heroïneverslaafde is geworden maar schrijfster. Ze denkt voordat ze doet. Of eigenlijk denkt ze in plááts van te doen. Een tekortkoming, geen deugd. – Jenny Offill, Verbroken beloftes
Dept. Of Speculation in het Nederlands. Jenny Offill schrijft in brokjes, iemand heeft enkele aangestreept, verticale potloodlijntjes, gestutte markeringen bovenop de woorden van de schrijver, wat het lezen intiemer maakt dan het al is. Een huwelijk valt uiteen. Wat houdt twee levens bij elkaar? Ik ben treurig omdat de twee zo verliefd waren. In het laatste verlossende hoofdstuk schrijft ze niet ‘de echtgenoot’, maar weer onze, jij en mij. Dit mooie schrijven wil ik vandaag niet. Te intens. Te treurig. Te echt.