De zon gaat niet onder.
Wij kantelen achterover.
Marilynne Robinson zegt het mooier, bij haar vallen we voorover, het licht in. ‘But it has all been one day, that first day. Light is constant, we just turn over in it. So every day is in fact the selfsame evening and morning. My grandfather’s grave turned into the light, and the dew on his weedy little mortality patch was glorious.’
Was ik sterk genoeg, had ik de weedy little mortality patch gekortwiekt…met zijn allen voortdurend in één en hetzelfde licht. Dat is genoeg. – How fiction works, James Wood [via RR]