Verreweg de beste schrijfworkshop die ik ooit heb gevolgd. Ik probeer te bedenken, net een uur thuis, waarom. Er is geen introductie van de workshopdeelnemers, je weet niet wie ze zijn, waarom ze daar zijn, waarom ze meedoen, ze zijn wel echt, ze zitten naast je, ze kuchen, ze concentreren zich.
Alles wat besproken wordt gaat over het werk. Het werk wordt anoniem voorgelezen. De workshop behandelt ‘4 approaches to the essay’: the list as essay, the remembered moment as essay, the rite of passage as essay, the emotion as essay. Op dag 1 wordt een voorbeeldessay geanalyseerd. ‘s Avonds thuis schrijf je een persoonlijk essay van 655 woorden. De volgende dag krijg en geef je feedback. Je schrijft één probleem op dat je tegenkwam bij het schrijven (na afloop van dag twee blijkt dat dit probleem niet langer bestaat, een klein wonder). Boven de tekst schrijf je een vraag voor de groep, de simpelste vraag is ‘what’s the text about’ maar je kunt elke vraag stellen. Ze leest je tekst hardop voor: rustig, vol kleur, langzaam, met aandacht en met intonatie (dat is belangrijk, doel van een eerste draft is namelijk ontdekken waarover je tekst gaat, ‘adding color’ bij het voorlezen helpt). We bespreken de tekst aan de hand van een checklist. Daarna probeert de groep de vraag te beantwoorden. Er is 20 minuten gereserveerd voor elke tekst, soms legt ze een kwestie uit die de tekst oproept (‘workshop time’), dit gaat nooit ten koste van de ‘writer time’ (die blijft 20 min voor elke tekst). Er wordt niet geoordeeld, er wordt gezocht naar ‘evidence of what works’. Dus geen kritiek, maar feedback, respons, informatie. Als een element van de checklist niet volledig wordt afgevinkt (de tekst biedt ‘onvoldoende evidence’) noteert ze enkele trefwoorden waaraan de schrijver kan werken (vaak informatie die mist). De beste schrijvers zijn volgens haar specifiek (‘lissome is so much better than beautiful, we’re getting greedy when we read that’). Als er consensus is in de groep, dan werkt dus blijkbaar iets in een tekst. Daardoor is sprake van een soort objectiviteit, als 6 van de 8 deelnemers zeggen, deze tekst gaat over. Na afloop van de workshop heeft iedereen een ‘finished piece’ (erg bevredigend) en een checklist met punten waaraan gewerkt kan worden (bruikbaar als revision technique, je krijgt het beschreven flipover-vel (de ingevulde checklist) mee naar huis). Je krijgt ook een reader mee met prompts (‘to unlock the material inside you, to get access’), voorbeeldteksten, reading suggestions en theorie. Na afloop, na zojuist acht diverse essays gelezen te hebben, ga je wat drinken en kun je elkaar leren kennen en adressen uitwisselen.
Amazing.
Je komt thuis met een tekst, een modelessay, een checklist, een revision technique.
En een attitude. Tekst deleten is ze geen voorstander van (‘it’s self-annihilation’). Just refer to it as ‘not using for now’.
Dit weekend ontlokte schrijven aan me dat zo kwetsbaar voelt dat ik het niet direct wil publiceren, I need to protect it a little bit longer, I might even need fiction to pull this one off… iets wat ik nooit had gedacht.
‘Ah, you gave yourself permission,’ zegt ze na afloop.
OMG.