Je voert een gesprek.
Daarna ben je weer alleen.
Dat je soms nauwelijks aan gesprekken wil beginnen.
Ze lukken niet altijd.
Ik herinner me een gesprek met Carole Collet. Ze is ontwerper, geen kunstenaar. Een kunstenaar is bezig met een ding, of dingen, zij dacht na over hoe je iets voor 20.000 mensen maakt, niet voor één. Dat was een gelukt gesprek. Ze hield een monoloog van vijf seconden en iets werd volkomen duidelijk.