Ik heb een hekel aan televisie waarin elk item zo kort is, dat ik het hele uur blijf kijken. Die prikkeling voelt als bedrog van mijn zintuigen. Ik verafschuw mijn zwakke wil. Dat ik genoegen neem met zo weinig. En dan bedenk ik dat ik een bericht van 100.000 woorden moet schrijven in plaats van 78. Zodra ik dat bedacht heb, vind ik het een slecht idee. Ik verwar lengte, duur en traagheid met diepzinnigheid (eindeloze performances van Marina Abramovic). Goed maar kort is dubbel goed. Gracián.