flashback 8 september, het oefenen van ‘chaos’ (manipulation sequence)
Ann lacht hard wanneer Joep Andreas rondzwiept en met een enorme heupswing op de vloer smijt. Andreas kreunt en steunt. Joep sabelt hem neer met oerkreten. Wijst hem na. Vingertje. En nog eens, en nog eens. Andreas slaat een kruisje. Legt zijn lijf in handen van iemand wiens belangrijkste wapen op dit moment in het repetitieproces zijn stem is. ‘Slapstick,’ zegt Ann. ‘A bit too wild,’ zegt Marcus. Dan zegt Ann, ‘maybe we gave them a bit too much information.’ Andreas springt Joep in zijn nek als het voorbij is.
Wat opvalt, het lukt Andreas even daarna ook om zonder partner de sequentie overtuigend uit te voeren: meegesleept te worden door een imaginaire arm, een mes tussen de ribben te krijgen, op de grond gesmeten te worden, arm op de rug gedraaid, bij de punten achter de oren meegetrokken. Iemand die er niet is pakt Andreas beet en sleept hem voort. Zijn lichaam is in balans, ook als het valt of doet alsof. Fascinerend om te zien. Een duet bestaat misschien uit twee solo’s die toevallig tegelijk plaatsvinden.
—
Vanavond première LIstEn&See (LIES) in de stadsschouwburg Amsterdam. Benieuwd wat de recensenten morgen schrijven, wat zij horen en zien. Het werk houdt natuurlijk niet op bij het regisseren van een voorstelling. Ann en Marcus regisseren ook wat ze erover zeggen.