When a trout rising to a fly gets hooked on a line and finds himself unable to swim about freely, he begins a fight which results in struggles and splashes and sometimes an escape. Often, of course, the situation is too tough for him. In the same way the human being struggles with his environment and with the hooks that catch him. Sometimes he masters his difficulties; sometimes they are too much for him. His struggles are all that the world sees and it usually misunderstands them. It is hard for a free fish to understand what is happening to a hooked one. – Karl Menninger, The human mind
Ze zegt het treffend, je rouwt om wat door je hoofd blijft schieten, het duurde bij haar jaren: wat nog had kunnen zijn, had kunnen worden. Dat moet betekenen dat ik niet alleen verdrietig ben, inmiddels veertien maanden lang, maar tegelijkertijd hoopvol, omdat ik zoiets kan blijven denken. Een ander noemt het illusoir, iets zien wat er niet is, mezelf onnodig pijnigen. Weer een ander noemt het energie in het verleden stoppen. De boeken zeggen vooruit kijken, ademen, hier en nu, zegeningen tellen, lichaam voelen, loslaten. Alles verandert. Dat is zo, maar daarmee doe je wat was tekort. Althans, wat in mezelf was, want wat de ander beleefde weet je niet, al kun je dat raden of je verbeeldingskracht inzetten. Ze zegt, een herinnering, dat is wat het was.